Jij bent:

Een ambitieuze, zeer gemotiveerde wetenschapper met een PhD in de neurowetenschappen, geneeskunde, (bio)fysica of aanverwante gebieden en enkele jaren ervaring in het meten van enkel cel-activiteit in muizen hersenen m.b.v. elektrofysiologie of Ca-imaging. Bij voorkeur heb je ook ervaring met gedragsexperimenten met muizen. Programmeervaardigheden, in het bijzonder met Matlab of Python, zullen zeer nuttig zijn. Kennis van het visuele systeem en vooral van het netvlies wordt zeer op prijs gesteld. Je bent een teamspeler en spreekt, schrijft en presenteert gemakkelijk in het Engels.

Dienstverband voor bepaalde tijd: 1 - 3 jaar.

De aanstelling:

De aanstelling is voor een periode van 3 jaar. De eerste aanstelling zal voor één jaar zijn met, bij goede evaluatie, een verlenging voor de resterende periode. Vanwege het aanstaande emeritaat van Prof. Dr. Kamermans zal de kandidaat actief ondersteund worden bij het verwerven van aanvullende subsidies om de voortzetting van deze boeiende onderzoekslijn te verzekeren.

Het salaris bedraagt afhankelijk van opleiding en ervaring minimaal € 3413,00 en maximaal € 4670,00 bruto per maand bij een full time dienstverband (schaal 10 cao Nederlandse Universiteiten/KNAW) . Dit is exclusief 8% vakantiegeld, 8,3% eindejaarsuitkering, reiskostenvergoeding, internet- en thuiswerkvergoeding en pensioenopbouw bij het ABP.

Wij bieden reiskosten, betaald ouderschapsverlof, flexibele werktijden, 30 dagen betaald verlof per jaar en hulp bij het vinden van huisvesting vanuit het buitenland.

Nederlands Herseninstituut

Het Nederlands Herseninstituut (NIN) is een instituut van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) waar ongeveer 200 mensen in dienst zijn. Er wordt fundamenteel wetenschappelijk onderzoek verricht naar de werking van de hersenen. Het onderzoek wordt uitgevoerd in zestien werkgroepen en de administratieve en technische ondersteuning vindt zoveel mogelijk binnen de diensten van het Herseninstituut plaats.

Retinale Signaalverwerkingsgroep

Zien is ons belangrijkste zintuig. In ons dagelijks leven zijn we er sterk afhankelijk van ons zicht. Problemen met het zien verminderd de kwaliteit van leven enorm. Een belangrijk aspect van het gezichtsvermogen is de controle van oogbewegingen door het oculomotorische systeem. Als dit systeem niet goed werkt, treedt nystagmus (oscillerende oogbewegingen met kleine amplitude) op en wordt het gezichtsvermogen sterk verminderd. Het vinden van de oorzaak van de nystagmus is daarom niet alleen van groot wetenschappelijk belang, maar ook van groot klinisch en maatschappelijk belang.

Een nieuw ambitieus samenwerkingsproject van de laboratoria van Kamermans en De Zeeuw bestudeert de oorzaak van nystagmus en de daarmee samenhangende verminderde gezichtsscherpte. We hebben onlangs aangetoond dat de oorzaak van infantiele nystagmus in het netvlies ligt (Winkelman et al., Plos Biology, 2019; www.kamermans.net/nystagmus.mp4). Deze ontdekking leidde tot een paradigmaverschuiving in het veld. Wat we niet weten is hoe nystagmus zich ontwikkeld, wat de oorzaak van de verminderde gezichtsscherpte is en hoe we nystagmus en het verlies van gezichtsscherpte kunnen genezen. Om deze leemte op te vullen zullen we muismodellen gebruiken waarbij we het retinale mechanisme dat infantiele nystagmus induceert genetisch kunnen manipuleren. We meten oogbewegingen, neuronale activiteit in het netvlies en de hersenen in verschillende ontwikkelingsstadia en gebruiken gedragstesten om de gezichtsscherpte van de muizen te bepalen.